مختصری درباره نطنز

شهرستان تاریخی – زیارتی و گردشگری نطنز یکی از نواحی خوش آب و هوای مرکز جغرافیایی ایران است که شهرت جهانی آن بر هیچ کسی پوشیده نیست . مساحتی بالغ بر ۳۴۱۸ کیلومتر مربع ، ارتفاع ۱۶۰۰ متر از سطح دریا و دارای سه نوع آب و هوای سردسیری ، کویری ومعتدل می باشد . از شمال به کویر آران و بیدگل ، از جنوب به میمه ، از شرق به اردستان و از غرب به کاشان محدود می باشد . به دیگر سخن نطنز در ۱۲۰ کیلومتری شمال اصفهان ، ۸۳ کیلومتری جنوب شرقی کاشان و ۳۲۵ کیلومتری تهران قرار دارد . موقعیت استراتژیک نطنز ، واقع شدن در مجاورت آزاد راه تهران – نطنز –اصفهان و جاده ترانزیت بندر عباس و عبور خطوط راه آهن شمال به جنوب و غرب به شرق ، وجود سایت هسته ای در مجاورت این شهر نکات قابل توجهی است که بر اهمیت این شهرستان و شهر زیبای نطنز می افزاید . در تقسیمات رسمی کشور در سال ۱۳۳۶ هجری شمسی ، با دایر شدن فرمانداری ، نطنز به شهرستان ارتقا یافت و در حال حاضر دارای دو بخش مرکزی و امامزاده و ۴ شهر به نامهای نطنز ، بادرود و خالدآباد ، طرقرود می باشد . بر اساس سرشماری بعمل آمده در سال ۱۳۹۰ جمعیت شهرستان نطنز برابر ۴۲۲۳۹ نفر می باشد . این شهرستان حدود ۴۰۰ شهید و ایثارگر در راه دفاع از انقلاب و میهن اسلامی تقدیم نموده است . آب این منطقه از رودخانه های فصلی و بیشتر از چشمه ها و قنات ها فراهم می شود که در سابق ۳۵۰ رشته قنات دایر بوده است . کاوشهای باستانی صورت گرفته در سایت باستانی اریسمان ( ۲۰ کیلومتری شمال شرقی ) نطنز مشخص کرده که این منطقه در حدود ۶۵۰۰ سال قبل یکی از نخستین مراکز استخراج و ذوب فلزات و یکی از قدیمی ترین شهرهای صنعتی شناخته شده در جهان بوده است . محوطه های باستانی و آثار تاریخی بی نظیر موجود و مناظر طبیعی و دست نخورده آن توجه هر بینده ای را به خود جلب می کند . روستای تاریخی و منحصر بفرد ابیانه و بافت شگفت انگیز آن ، چشم هر بینده ای را مجذوب می کند .در این شهرستان حدود ۱۸۰۰ اثر تاریخی ، فرهنگی ، معنوی و جاذبه های گردشگری شناسایی شده که از این آثار و ابنیه تاریخی بیش از ۱۲۰ اثر در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است . سوغاتی ها و صنایع دستی ، صرفنظر از تحفه معروف نطنز ( گلابی ) ، انار و زعفران ، خشکبار ، قالی و قالیچه ، خراطی ، آهنگری و به خصوص صنعت سفالگری را میتوان نام برد .